३ एप्रिल १६८० इतिहासातील एक काळा दिवस ।शिवाजी महाराज पुण्यतिथी दिन

 

    इतिहासात अनेक वीर योद्धे राजे महाराजे होऊन गेले आणि काळाच्या काळ्या दरीत समाहून पण गेले .पण इतिहासाने असेही काही योद्धे बघितले आहे जे इतिहासात अजर अजरामर तर झालेच, आणि भविष्यात त्यांचा जेव्हा उल्लेख होईल तेव्हा शरीरावर क्षहारे उभे राहिल्या शिवाय राहणार नाही

      त्या पैकी शिवराय आहे यात काही दुमत नाही हेच खरे, महाराष्ट्रातच नव्हे तर संपूर्ण भारत वर्ष मध्ये नावाजलेले अमर योद्धे छत्रपती शिवाजी महाराज जेव्हा स्वर्ग वाशी झाले तेव्हा हिंदू स्वराज्य निर्माण करणारा भारताचा खरा वीर इहलोक सोडून गेले याचा संपूर्ण भारत वर्षाला दुःख होते.

    शिवराय जेव्हा मृत्यू च्या दारात होते तेव्हाही त्यांना स्वराज्य आणि सामान्य जनतेचीच काळजी होती. संभाजी महाराज नेटकेच मुघलांच्या चंगुळ मधून सुटून आले होते ,शंभूराजे बरोबर शेवटी  खुप बोलावं असही शिवरायांना वाटत होतं. 

    शिवराय फक्त संसारच करून नाही गेले, तर तुकाराम महाराज रामदास स्वामी च्या सानिध्यात जे परमार्थ रुपी धन तेही जोपासले होते .प्रत्येकाचा मृत्यू अटळ आहे सर्वात श्रेष्ठ तो भगवंत आहे. बाकी सारे नश्वर आहे .ही तुकाराम महाराजांची शिकवनही ते विसरले नव्हते ,म्हणूनच जेव्हा मृत्यू शिवराया समोर होता तेव्हा कुठलेही भय आणि भीती त्यांच्या मुखावर नव्हती .

   शिवरायांचा जेव्हा मृत्यू झाला तेव्हा त्यांची समाधी रायगडावरच करण्यात आली ३ एप्रिल १६८० रोजी इतिहातील खरे पाहिले तर काळा दिवसच म्हणावे लागेल कारण अशी असामान्य व्यक्ति पुन्हा होणं कठीणच  

  शिवरायांनी सामान्य जनतेच्या स्वराज्यासाठी व हिंदू राष्ट्र वाचवण्यासाठी जे अथक प्रयत्न केले त्या साठी यासाठी आपण सर्व राजांचे ऋणी च राहू कारण त्या वेळी स्वराज्य निर्माण नाही केलं असत तर आपली आज काय अवस्था असती हे वेगळे पणाने सांगणे नकोच

शिवरायांच्या पुण्यतिथी निम्मित आपल्या सर्वांना तर्फे विनम्र अभिवादन